"...διασχίζοντας την κατεχόμενη πόλη με το ποδήλατο , συναντούσε εγκατελειμμένα εργοστάσια, έρημα μπαρ και καμπαρέ, ένα αεροδρόμιο-φάντασμα, μια άδεια πισίνα, σκελετούς υποβρυχίων ξεβρασμένους στην παραλία σαν προϊστορικούς δεινόσαυρους."
[απο την Καθημερινή 20/04/08]
βυθισμένος στα διηγήματά του , μικρά κυρίως αλλά και μεγάλα , έφτιαχνα ενα φίλτρο - μια μάσκα , μέσα απο την οποία έβλεπα και γω κάπως έτσι τη Θεσσαλονίκη της εφηβείας μου .
τότε το έκανα για πλάκα , και για εξερεύνηση , πειραματισμό .
τώρα χρησιμοποιώ τη μάσκα για να προστατεύομαι και να "βλέπω" το δρόμο μου μέσα στην πόλη και την εποχή της ηλιθιότητας .
