Αυτή η νύχτα μένει

επίκαιρο :

Αυτή η νύχτα μένει

Το υπέγραψε ο τιμιότατος λαϊκός τραγουδιστής , συνθέτης και στιχουργός Στέλιος Καζαντζίδης ως δικό του .

Το τραγούδι είναι βέβαια το "Ulfak ka saaz" από την ταινία "Aurat" του 1953 .

Συνθέτης : Shankar Jaikishan
Στιχουργός : Shailendra
Τραγουδίστρια : Lata Mangeshkar

Έλα μωρέ , σιγά μην το ανακαλύψουνε και τέτοια ...

Πραγματικός εκφραστής της Ελληνικής Λαϊκής σκέψης !

R.I.P. Μανώλης Ρασούλης

Εμπρός λοιπόν λυσσασμένοι μανατζαρέοι και λαμόγια δήμαρχοι !

Βάλτε μπρος τους μηχανισμούς για τα αφιερώματα στο Μανώλη Ρασούλη !

Ετοιμάστε τα budget !!!

Ή μπορεί και όχι... ήταν πάντοντε εναντιωμένος στο "αθηνοκεντρικό" κράτος και το γλείψιμο παραγόντων του χώρου...

Μπα ! δε βλέπω να τους πτοεί αυτό όμως , ειδικά τη σήμερον ημέρα .

Είναι τραγική ειρωνία να ξέρεις οτι θα ξοδευτούν πολαπλάσια λεφτά από όσα έβγαλε σε όλη του την (ταπεινή) ζωή ο άνθρωπος, για χάρη των λαμογίων που θα χρεωθούν το έργο του .

(δυστυχώς) θα το δούμε ΠΟΛΥ σύντομα στο Λυκαβηττό, στο Βύρωνα, στο Βεάκειο, στο Θέατρο Γης, στην Κύπρο βέβαια ... κλπ κλπ .

R.I.P. Μανώλης

Επικίνδυνος Ελληνάρας

Παραλία "μικρό μαράθι" , μεσσηνία .

Πρόκειται για εξαιρετικού κάλλους παραλία που ευτυχώς , λόγω της δυσκολίας προσέγγισης , έχει διατηρηθεί παρθένα .

Είναι γεμάτη με αυγά χελώνας , αφού πρόκειται για αγαπημένο μέρος των καρέτα-καρέτα .

Αυτοί που "ξέρουν" βάζουν και καλάμια γύρω απο τις φωλιές , για να μην πατάνε οι βάρβαροι .

Κάποιοι φίλοι λοιπόν κατασκηνώνανε εκεί πριν λίγες μέρες .

Ένα ζευγάρι στη μια άκρη της παραλίας και μια παρέα λίγο πιο μέσα .

Κάποια στιγμή λοιπόν , βλέπουν έναν σκαφάτο , ο οποίος πλησιάζει , αράζει , και βγαίνει με το βαρκάκι κουβαλώντας 2 μεγάλες σακούλες .

Αγνοεί τα παιδιά και περπατάει λίγο πιο μέσα απο την άμμο , στις ελιές .

Μετά απο λίγο γυρνάει άδειος , και ο φίλος μας απο το ζευγάρι τον ρωτάει τι έκανε .

Λέει "πέταξα μωρέ κάτι σκουπίδια , όχι τίποτα , τις πάνες του μωρού και τέτοια , τα έθαψα ".

Όταν τα παιδιά τον παρακίνησαν να πάει να τα μαζέψει και να πετάξει σε έναν κάδο (που με το σκάφος θα έφτανε σε 5' ) όχι μόνο αρνήθηκε αλλά τους αγρίεψε κι όλας λέγοντας "εγώ είμαι πιο ευσυνήδειτος απο εσάς" κλπ.

Μπλέχτηκε και η παρέα και πήγε να γίνει κανονικός καυγάς , αφού ο τύπος δεν έλεγε με τίποτα να τα πάρει πίσω .

Στο τέλος έφυγε κανονικά , τα παιδιά έψαξαν και βρήκαν τα σκουπίδια , τα οποία φυσικά ήταν κανονικά μπουκάλια - πλαστικά , μπύρες κλπ. , τα οποία και μεταφέρανε σε κάδο .

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως πρέπει να μαθευτεί το περιστατικό και να γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις .

Ο τύπος μάθαμε οτι είναι ντόπιος (απο την Πύλο) και το σκάφος του λέγεται "ESPERANZA" .

Μάθαμε επίσης οτι ενδέχεται η σύζυγός του να έχει φαρμακείο στην Πύλο .

Σιχαίνομαι την Αθήνα και τους "αθηναίους" !

Ναι , μεγαλώνοντας στη Θεσσαλονίκη άκουσα διάφορα για την Αθήνα και τους Αθηναίους .

Όταν λοιπόν άρχισα τα πάρε-δώσε με δαύτους, έλεγα "εντάξει μωρέ , υπερβολές ! , το ίδιο πράγμα είναι" .

Όταν λοιπόν μετακόμισα και κυκλοφορούσα με σαλονικιώτικο ΙΧ, ξαφνικά είδα οτι δεν είναι και τόσο αμερόληπτοι οι "αθηναίοι" .

Ναι , μέχρι που άκουσα "γύρνα πίσω στη βουλγαρία" κλπ …

Η μεγάλη πλάκα βέβαια ήταν η διαπίστωση της ΔΡΑΜΑΤΙΚΗΣ αλλαγής συμπεριφοράς των "αθηναίων" συνοδηγών όταν πρωτοκυκλοφόρησα με αθηναϊκές πινακίδες αλλά και με "μεγαλύτερου πρεστίζ..." αυτοκίνητο .

Παραχώρηση προτεραιότητας , ευγένεια , δουλοπρέπεια … , κανονικά !

Και βέβαια , τώρα πια , που έχω παρκαρισμένο το αυτοκίνητο και κυκλοφορώ κυρίως με το ποδήλατο , είναι απλά απερίγραπτο .

Νομίζω πως αυτό απο μόνο του θέλει μπλόγκ αφιερωμένο στην "Απίστευτη συμπεριφορά των αγράμματων ηλιθίων κατοίκων της Αττικής" .

Ας τα πάρουμε λοιπόν απ' την αρχή .

Η πρώτη εικόνα που αντίκρυσα ερχόμενος για δουλειές στην Αθήνα , ήταν τα στενά γύρω απο το σταθμό Λαρίσης .

Βρωμιά , μαύρα ξηλωμένα πεζοδρόμια , άσχημες πόρνες , κοντοί - σκυμμένοι - σκυθρωποί άνθρωποι .

Τώρα , 17 χρόνια μετά , και 8 χρόνια που ζω στην Αθήνα , βλέπω γύρω μου :

1. η βρωμιά των δρόμων και τα ξηλωμένα πεζοδρόμια δεν είναι μόνο στο κέντρο , αλλά σε όλη την Αττική και κανένας δεν δίνει σημασία .

2. οι άσχημες πόρνες (μιλάω για τις Ελληνίδες) , είναι παντού και είναι και κοκκαλιάρες με ψεύτικα βυζιά (μπλιάχ…) . Επιπλέον , η πόλη βρίθει πούστηδων.

3. οι κοντοί - σκυμμένοι - σκυθρωποί άνθρωποι είναι οι "αθηναίοι" , ή έστω , οι ταλαίπωροι "αθηναίοι" .

Αρχικά τους χαρακτήριζα ως "γκρίζους" .

Ομολογώ πως , τόσα χρόνια μετά , έχω αναπτύξει κάποια συμπάθεια προς τους "γκρίζους" , αφού κατάλαβα πια πως οι κακοί , οι επικίνδυνοι , είναι οι "άλλοι".

Οι "άλλοι" είναι κατα βάθος "κοντοί - σκυμμένοι - σκυθρωποί " αλλά επιφανειακά φαίνονται ευτυχισμένοι , λαμπεροί και καθαροί .

Είναι αυτοί που χρησιμοποιούν τον όρο "βλάχος" σαν κάτι υποτιμητικό και γελάνε όταν τους λές οτι δηλώνει καταγωγή ή φυλή .

Είναι αυτοί που βλέπουν με συμπάθεια τη Θεσσαλονίκη , επειδή είναι όπως ακριβώς λένε "το μέρος που γαμάμε" και επειδή για να το πετύχουν αυτό, θα πάνε πιο απενοχοποιημένα στο σκυλάδικο , και θα χρησιμοποιήσουν τον τάδε "φίλο" τους για να τους φέρει καλό stuff .

Όταν επιστρέψουν , θα πούνε αστεία για τα σουβλάκια , για το "με" και το "σε" και θα συμφωνήσουν οτι η Σαλονίκη έχει ωραίες γκόμενες και γκόμενους αλλά είναι σκυλούπολη που το μόνο που εξάγει είναι ο Ρέμος και ο Καρράς .

Είναι αυτοί που προβάλλουν συνέχεια και επιδεικτικά την αμφισεξουαλικότητά τους (ή την ομοφυλοφυλία τους) , σα να είναι κάποιο ιδιαίτερο προσόν !

Για να σοβαρευτούμε και περισσότερο , είναι "αυτοί" , ακριβώς "αυτοί" που φοροδιαφεύγουν απ' το πρωί ως το βράδυ , λαδώνουν παντού , ανοίγουν το παράθυρο και πετάνε σκουπίδια στο δρόμο , καπνίζουν παντού , περνάνε με κόκκινο .

Ναι , πλέον μπορώ να πω χωρίς καμία αμφιβολία οτι σιχαίνομαι αυτή την πόλη , αλλά ακόμα περισσότερο , σιχαίνομαι τους "αθηναίους" .

ΥΓ.θα παρατηρήσατε οτι τους αθηναίους τους αναφέρω πάντα σε εισαγωγικά .

Σαφώς και δεν αναφέρομαι σ' αυτούς που κατάγονται απο την Αθήνα .

Οι "αθηναίοι" (ή "αθηνέοι" , ή "αθηνέζοι") ζούνε παντού , αλλά κυρίως στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής και στην Πελλοπόνησο (όλως τυχαίως…) .

Δυστυχώς , τα τελευταί χρόνια , η Θεσσαλονίκη έχει γεμίσει κι αυτή απο "αθηναίους" .

Ουρά

Ουρά .

Όπου και να πας , ουρά !

Στα φανάρια , στα μαγαζιά , στην τράπεζα , στο super market , στο cinema ...

Και άντε , να καταλάβω το λόγο να είσαι στην ουρά για να πάρεις λεφτά , αλλά για να δώσεις ? ! ?

Συγγνώμη , αλλά μετά απο 37 χρόνια , αδυνατώ να τον καταλάβω .

Διασκεδάζω κάθε φορά (μετά...) που βρίσκομαι σε μια τέτοια ουρά , με τις σκέψεις που κάνω .

Σκέφτομαι ας πούμε πως όλοι αυτοί είναι ηλίθιοι , καθυστερημένοι , σαφώς κατώτεροι άνθρωποι απο αυτούς που (θα μπορούσαν - αλλά ) δεν είναι στην ουρά .

Κάποιες φορές φεύγω .

Ναι , αμα με παίρνει φεύγω .

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Πάντα αναζητάω έναν αξιοπρεπή τρόπο να μην χρειαστεί να περιμένω στην ουρά .

Κατα τη διάρκεια της αναζήτησης αυτής , παρακολουθώ πολλούς να παρακάμπτουν την ουρά αναξιοπρεπώς .

Γελάω .

Γελάω δυνατά , να γίνει θέμα .

Ούτως ή άλλως δεν έχει σημασία ο χλευασμός , το κάνω για μένα και για όσους με παρακολουθούν - δηλαδή τους υπόλοιπους που περιμένουν στην ουρά . Οι άλλοι έχουν ήδη φύγει .

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Μια απο τα ίδια .

Γκαρσόν , το μενού μου φαίνεται λίγο άνοστο και μονότονο ....

- Όχι μεσιέ , είναι καλοκαίρι !

Θεϊκό τουιτάρισμα !

Κάποτε - not too long ago - θεωρείτο τέχνη να φτιάξεις μια σειρά τραγουδιών για ένα πρόγραμμα σε μαγαζί .

Ακόμα και τώρα , τουλάχιστον στα εντεχνάδικα , πληρώνονται κανονικά (περισσότερα απο τον μαέστρο...) διάφοροι "του χώρου" ραδιοφωνατζήδες κυρίως για να φτιάξουν το playlist .

Φυσικά και είναι πολύ σοβαρό θέμα , που μπορεί να απογειώσει , ή να πατώσει ένα "μαγαζί" , απο τη στιγμή βέβαια που είναι ok όλα τα άλλα θέματα - επίπεδο μουσικών , τραγουδιστών , casting , μαγαζί κλπ...

Τη σήμερον ημέρα λοιπόν , που οι χαραμοφάηδες του χώρου (manager , that is ) κάνουν κουμάντο και τρώνε τα ψίχουλα (και τις σκόνες...) που απομείνανε , προσπαθούν να γλυτώσουν μέχρι και τα λεφτά της επιμέλειας του προγράμματος (το playlist που λέγαμε) .

κοιτάξτε εδώ τι είδα μόλις στο τουήτερ :

διάλογος συνεκδοχής

θεϊκός διάλογος απο τη "συνεκδοχή της Νέας Υόρκης"

- λένε οτι η παραδοχή της άγνοιας είναι το πρώτο βήμα προς τη γνώση , έτσι δεν είναι ?

- ... δεν ξέρω .

*****

Ο διευθυντής και η σύλληψη

Διαβάζω για κάποιον τύπο , ονόματι Camilo Lara .

Ορίστε !


Ο τύπος αυτός είναι dj-μουσικο-παραγωγός .
Αυτό που τον ξεχωρίζει απο τους υπόλοιπους (στο θέμα μας) , είναι οτι είναι επίσης διευθυντής της EMI Mexico .

Και φυσικά , μπαίνω σε σκέψεις .

Είναι δυνατόν , σ' αυτούς τους καιρούς που περνάμε , να είναι τόσο τυφλοί οι δικοί μας ?

Πρέπει δηλαδή να είσαι τέρας εξυπνάδας για να καταλάβεις οτι , με δεδομένα τα σημερινά προβλήματα , τις σημαντικές θέσεις πρέπει να κατέχουν άνθρωποι που "βλέπουν" την πραγματικότητα ?

Και η πραγματικότητα δεν είναι τα οικονομικά charts .
Τα οικονομικά charts είναι τα αποτελέσματα της διοίκησής σας , κυρίες και κύριοι .

Είναι ανώφελο να πούμε άλλη μια φορά "όπως έστρωσες θα κοιμηθείς" .
Πρέπει κάποιος να πάρει πρωτοβουλία και (αν δε μπορεί ο ίδιος - που ΔΕΝ μπορεί) , να βάλει κάποιον "που ξέρει" να ξαναστρώσει το κρεβάτι .

Και ίσως , στο ανανεωμένο κρεβάτι , πραγματοποιηθεί η σύλληψη .

Υποκλίνομαι στο μεγαλείο μιας απλής ιδέας .

(έτσι , γενικά...)

Κάθε τραγούδι μια ιστορία [στο "δεύτερο" 103.7]

Κάθε μέρα , στις 12 παρα πέντε (το μεσημέρι) , ο Σπύρος Οικονομάκος κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή στο "δεύτερο" 103.7 .

7 μέρες τη βδομάδα .

7 τραγούδια / 7 ιστορίες .

Ενδιαφέρον !

Ακόμα πιο ενδιαφέρον μου φαίνεται το οτι βάζει και "backstage" ανθρώπους , να λένε κανονικές ιστορίες (γύρω απο τα τραγούδια) , και όχι φιλοφρονήσεις για τους "του χώρου" ...

Αυτή τη βδομάδα (Δευτέρα 9/6 με Κυριακή 15/6) θα είμαι εγώ καλεσμένος , και θα λέω ιστορίες γύρω απο 7 τραγούδια που έχω ενορχηστρώσει .

θα χαρώ να ακούσω feedback .

info

James Graham Ballard

"...διασχίζοντας την κατεχόμενη πόλη με το ποδήλατο , συναντούσε εγκατελειμμένα εργοστάσια, έρημα μπαρ και καμπαρέ, ένα αεροδρόμιο-φάντασμα, μια άδεια πισίνα, σκελετούς υποβρυχίων ξεβρασμένους στην παραλία σαν προϊστορικούς δεινόσαυρους."

[απο την Καθημερινή 20/04/08]

βυθισμένος στα διηγήματά του , μικρά κυρίως αλλά και μεγάλα , έφτιαχνα ενα φίλτρο - μια μάσκα , μέσα απο την οποία έβλεπα και γω κάπως έτσι τη Θεσσαλονίκη της εφηβείας μου .

τότε το έκανα για πλάκα , και για εξερεύνηση , πειραματισμό .
τώρα χρησιμοποιώ τη μάσκα για να προστατεύομαι και να "βλέπω" το δρόμο μου μέσα στην πόλη και την εποχή της ηλιθιότητας .

ούτε κιθαρίστας , ούτε drummer ...

Θυμάμαι το eighties "κιθαρίστας ή drummer ?" και προβληματίζομαι .

ήδη απο τότε , όλα τα παιδάκια θέλανε να μάθουνε ή ηλεκτρική κιθάρα , ή τύμπανα , για να εντυπωσιάζουν τη μαμά τους , το μπαμπά τους , και να "πιάσουν" και καμιά γκομενίτσα .

περάσανε πολλά χρόνια ...
πολλοί απο αυτούς γίνανε και επαγγελματίες !
πολλοί ! , αλήθεια !

άλλοι πήραν την επιχείρηση του μπαμπά τους και τακτοποιηθήκαν , άλλους τους έβαλε ο θείος τους στο δημόσιο .
αυτοί παίζουν (αν παίζουν...) στο υπόγειο της μεζονέτας , όπου έχουν φτιάξει ενα home studio - φτηνό , με πισί και σπασμένο κιουμπέϊς , και τα βράδια κατεβάζουν και τσοντούλες απο το rapidshare .

οι άλλοι - οι επαγγελματίες - είναι αυτοί που φέρουν μεγάλο μέρος της ευθύνης για τη σημερινή αθλιότητα στη μουσική σκηνή .

ημιμάθεια , έλλειψη συνολικής καλλιτεχνικής κατάρτισης , έλλειψη εμπειριών , και κυρίως , έλλειψη αισθητικής .

θα μου πείτε "ποιός είσαι εσύ ρε μάγκα που τους βγάζεις όλους μπάζα" ?

δεν έχει σημασία , δεν λειτουργώ συγκριτικά .

απλά τα έχω πάρει , γιατί σε μια χώρα που υπάρχουν χιλιάδες κιθαρίστες και χιλιάδες ντράμερ , οι καλοί μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού .

και , απο τότε που είμαι στη δουλειά (18 περίπου χρόνια) , η κατάσταση χειροτερεύει !
όλο και χειρότερα !


ούτε καν ξέρω γιατί τα γράφω ... , πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα ...

πω πω ...
χάλια φάση !

Gorillas in the mist

no comments ...

θα πω μόνο οτι το αγαπημένο μου είναι το "ούτως {ει} άλλως !

;-)

απο το www.athens24.gr

Εφιάλτης

Ήμουνα λέει στη Θεσσαλονίκη , χωρίς όμως να θυμίζει τίποτα actual Θεσσαλονίκη , σε ενα εστιατόριο σε όροφο , καλόγουστο σε στυλ μπιστρό και προσπαθούσα να παραγγείλω μια κρέπα .

Ήταν κόσμος πολύς στο τραπέζι - κάτι σαν "μετά απο συναυλία" φάση .

Όταν λοιπόν ανάμεσα στα συστατικά της (αλμυρής) κρέπας λέω στο γκαρσόνι "ροκφόρ" , αυτός (ηλικιωμένος ψευτοκυριλές) σκύβει και μου λέει με νόημα :
- ροκφόρ ή "ροκφόρ" ?
- δηλαδή ? λεω εγω
τότε μου λέει με ύφος : απο το καλό που τρώεει ο κ. Νταλάρας...
Ο θείος (Νταλάρας) ήταν όντως εκεί , στη μια κεφαλή του τραπεζιού και αγόρευε σε κάτι παράγοντες (πλασέδες) ...

Εκεί κόβεται η σκηνή και είμαι σε sound check γκρούπ που θα έπαιζε μάλλον με το θείο παρατηρώντας έκθαμβος 2 πληκτράδες 3 κιθαρίστες και την υπόλοιπη poser-λαϊκο-νουδού μπάντα να τραβάν τα όρια του κιτς έξω απο το πλάνο και εγώ να ιδρώνω σε βαθμό απελπισίας .

Ξύπνησα , έκανε ζέστη μάλλον το βράδυ .

Μετά απο λίγες ώρες διάβασα οτι ο θείος θα κάνει secret concert . Λές ?

PS. Σιγά μην έτρωγε ροκφόρ , και μάλιστα απ' το καλό ο θείος !

Κι άλλο track στο MySpace !

woodoll

Έτσι λέγεται το τελευταίο track που ανέβασα χθές στο myspace .

Το ονόμασα έτσι απο την αρχή , με τον κλασικό τρόπο , δηλαδή γράφοντας το πρώτο πράγμα που μου 'ρχεται στο μυαλό - γρήγορα , πριν φύγω απο το mood της πρώτης ιδέας .

Μόλις χθές όμως , και μετά απο googλάρισμα βρήκα οτι είναι κάτι σαν συντομογραφία του wooden doll .
Σκέφτηκα οτι , ίσως και να έπαιζε κάτι τέτοιο στο πίσω μέρος του μυαλού μου , γιατί ταιριάζει πολύ με το track .

Περιμένω γνώμες και σχόλια .

Πι.Ες. Χμμμ , δε το θεωρώ τελειωμένο , αλλά νομίζω οτι για το myspace μια χαρά είναι .

Espresso doppio - 6 ευρώ

Ένα διπλό espresso , stretto παρακαλώ .

- Με αφορμή το οτι αυτή τη στιγμή κάποιοι φίλοι πίνουν θεϊκό καφέ στη Verona - με 70 λεπτά , σκέφτηκα να ξεθάψω αυτή την περυσινή
φωτογραφία-απόδειξη .

Ψευτοτρέντικο ξενοδοχείο στην "πρωταθλήτρια κακογουστιάς" Ασπροβάλτα , όπου αναγκαστικά έμεινα (για δουλειά) και αναγκαστικά ήπια το καμμένο lavazza που σερβίρανε .
Μάλιστα , όταν τους είπα "να μην τρέξει πολύ το νερό" (το κλασικό δηλαδή αφού δεν ξέρουν τι είναι το stretto και σερβίρουν πάντα σούπα με γεύση σταχτοδοχείο) , μου το φέρανε σε μονό φλυτζανάκι .

Όχι αναγκαστικά αλλά , μάλλον απο τη μαλακία της βιαστικής στιγμής , το πλήρωσα .

Έχω ακόμη την αυθεντική (εικονιζόμενη) απόδειξη .
Για να είμαι ειλικρινής δε γνωρίζω τι ακριβώς πρέπει να κάνω .
Αν κάποιος ξέρει ας μου πει .

Για την Αμαλία

...

not pro

Μετά απο χρόνια που το σκέφτομαι , βρήκα επιτέλους χρόνο και έφτιαξα εναν πρόχειρο - για την ώρα - κατάλογο της δουλειάς μου .

Ένα ερασιτεχνικό home page για επαγγελματική χρήση .

!

απολαύστε (και σχολιάστε...)

Καινούριο track στο myspace !

Καλοκαιρινο-μελαγχολικο-χορευτικο-μελωδικο-κάτι .

Το έβγαλα drips . Χωρίς (συνειδητό) λόγο .

______________________________________________

Σήμερα ήτανε ευκαιρία για να το τελειώσω (που λέει ο λόγος , έχει δρόμο ακόμα) και να το προσθέσω στα songs του προφίλ μου .

Μου ψιλοέφυγε το κεφάλι να το μιξάρω , για να ακούγεται καλά στο myspace .

Νομίζω είναι okay .
Είναι το πρώτο , "drips" .

Περιμένω γνώμες (και κακές βέβαια) .

:-)


http://www.myspace.com/akicats

Last KITSchen !

Η παράσταση In the KITSchen , μετά την μεγάλη (ομολογουμένως) επιτυχία , και μετά απο τις 2 Πέμπτες που πήραμε παράταση , έφτασε στο τέλος της .

http://www.myspace.com/inthekitschen

Αυτή την Πέμπτη , 19 Απριλίου θα λάβει μέρος το τελευταίο In the KITSchen , στο GazARTE .

Ανδριάνα Μπάμπαλη / Γιώργης Χριστοδούλου - In the KITSchen

Απο την Πέμπτη (μεθαύριο) και για τις υπόλοιπες Πέμπτες
του Μαρτίου , στο GazARTE .

Και με video να τρέχουν
απο πίσω , και με celebrity συμμετοχές , χαϊλίκια δηλαδή .

In The KitSchen

Εγώ - keyboards , ενορχήστρωση ,
Γιάννης Οικονομίδης - τρομπέτα , fluegelhorn ,
Βαγγέλης Τζάτσος - μπάσο , ηλ. κιθάρα ,
Βαγγέλης Καλαμάρας - τύμπανα .

(τσεκάρετε και το myspace μας ...)

xaxakes

Αυθεντικό ,
καλόηχο ,
glam ,
punk ,
rock'n'roll .

Είμαι σίγουρος πως δεν υπάρχει άλλη μπάντα που να σου θυμίζει αυτές τις λέξεις στην Ελληνική πραγματικότητα .

PS1.Έστω και (δυστυχώς) χωρίς τη Domini .
PS2. Ο Νάστας (Τραγουδιστής/Frontman/Τραγουδοποιός) είναι ο μόνος άνθρωπος που όταν του έβαλα το (εδώ-και-χρόνια-παιδευόμενο) project (μου) του "Tsinganos" δεν γέλασε , απλά θαύμασε και συγκινήθηκε .

Ευτυχισμένοι Παλιοχαρακτήρες

Έτσι , να τους βλέπουμε να την κάνουν σιγά σιγά .

click

Γουστάρω .

Όχι οτι θα γίνει τίποτα συνταρακτικό , αλλά κάτι είναι κι αυτό ...

Καινούριο track !

Μόλις ανέβασα καινούριο track στο myspace .

romantic dance .

Ακούω γνώμες .

καλά , εννοείται οτι δεν είναι τελειωμένο ....

No such thing as sevasm...

Μόλις γύρισα απο μια βραδιά που έκανε το δεύτερο (ΕΡΑ) αφιερωμένη στον Θοδωρή Γκόνη .

Έγινε στον Ιανό .

Γαμάει ο χώρος .
Ο κόσμος επίσης κατάλληλος , ήρθε για να ακούσει και να απολαύσει την παρουσία σημαντικών ανθρώπων .

Δε γράφω όμως γι' αυτό .
Για να γκρινιάξω γράφω .

Εγώ έπαιζα πιάνο .
Σκάω λοιπόν στο bar λίγο πριν αρχίσουμε για να πάρω ποτό .

Ο αδερφίζων νεαρούλης του bar με άφησε να περιμένω 10-15 λεπτά γιατί είχε πολλή δουλειά ...
(δεν έχω τίποτα με τους ομοφυλόφιλους , με τις αδερφές έχω) .

Τελικά μου φέρνει το ποτό (Ευρωπαϊκή μερίδα) και μια απόδειξη για 12 ευρώ .
Γελάω βέβαια , και μου λέει οτι λυπάται , αλλά είχε τέτοιες οδηγίες .

Καλά , εννοείται έκανα απλά νόημα στην υπεύθηνη , η οποία του έβαλε χέρι και το κουκούλωσε χαμογελώντας...

Δεν υπάρχει πλέον κανένας σεβασμός στο μουσικό .
Τίποτα !!!

Οι πιτσιρικάδες τρέντηδες έχουν συνηθίσει απο την τηλεόραση την εικόνα του " ακέφαλου μουσικού " , και νομίζουν οτι αυτό είναι μουσικός .

Είμαι έξω φρενών .
Πού να φανταστεί ο νεαρογλεντζές οτι χωρίς εμάς δε θα δούλευε , οτι εμείς - και όχι ο deejay - παράγουμε τη μουσική που ακούει ,
οτι εμείς παράγουμε τη μουσική που ακούει στην τηλεόραση , στο gay bar , στο σκυλάδικο που σίγουρα πάει μετά τον Ιανό , εμάς ακούει όταν χαριεντίζεται στο καινούριο κάθισμα του καινούριου αυτοκινητακίου , που πληρώνουν οι γονείς του απο την Αμαλιάδα με δόσεις ....

Φρίκη .

Φεστιβάλ άγνοιας (?) και ο ευτυχισμένος ελαφροχέρης.

Δε θέλω να σχολιάσω το φεστιβάλ .
Θέλω να εστιάσω στην ανοχή της ομάδας παραγωγής και τον κακό τρόπο με τον οποίο σκοπεύουν να επανεδραιώσουν το θεσμό .

Αναφέρομαι βέβαια , στην - διάρκειας μιάς ολόκληρης ώρας - εμφάνιση του ευτυχισμένου Κυπρίου Μιχάλη Χατζηγιάννη .

Η ομάδα παραγωγής λοιπόν , αποφάσισε οτι , με το να βάλει τον no1 κράχτη θα μαζέψει κόσμο και θεαματικότητα .

Το θέμα όμως είναι οτι (πέρα απο το οτι ήταν φάλτσος thewholeway) , ξεκίνησε με την μεγάλη επιτυχία "Δεν είμαι εδώ για κανένα" .

Το κομμάτι αυτό (η σύνθεση) είναι του Calogero Maurici και λέγεται "Si seulement je pouvais lui manquer" .

Μπορείτε να δείτε και το video clip εδώ .

Αυτό που με ενοχλεί - και είναι και ο λόγος του post - είναι οτι στην ομάδα παραγωγής καθώς και στην κριτική επιτροπή υπήρχαν τουλάχιστον 3 (απο αυτούς που ξέρω) οι οποίοι γνωρίζουν ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ οτι είναι κλεμμένο .

Και δεν είναι η πρώτη φορά που ο Χατζηγιάννης κλέβει ξένη σύνθεση και την παρουσιάζει για δικιά του .
Το έκανε και παλιότερα με ένα της Mylene Farmer .
Έχει ένα θέμα με τη Γαλική ποπ .

Η Οργανωτική επιτροπή όμως του Φεστιβάλ , φέτος έκοψε budget απο την παραγωγή των διαγωνισθέτων τραγουδιών (την ουσία δηλαδή) για να πληρώσει τον ευτυχισμένο ελαφροχέρη Κύπριο .

Ντροπή .

Χαμός

Με αφορμή το χαμό που γίνεται αυτές τις μέρες στη blogόσφαιρα , αφιέρωσα παραπάνω χρόνο στο myspace .

Σκοτώνει !

Έχω βρεί πολλούς απο τους 80's ήρωές μου , τους κάνω φίλους , και βέβαια έχω βάλει μπρός για να τελειώσω παλιά , ανολοκλήρωτα tracks , έτσι ώστε να τα ανεβάσω .

Η διεύθυνση βέβαια είναι www.myspace.com/akicats

Μέχρι στιγμής κατάφερα να ανεβάσω ένα κομμάτι που είχα κάνει στο χαβαλέ , πριν κάτι χρόνια , και κανα δυό φωτογραφίες , αλλά νομίζω θα το σοβαρέψω ...

Χαμός δημιουργικότητας .

Γουστάρω .

Brad McGann

Bad McGann ...
Δηλώνω εντυπωσιασμένος .
Καί απ' την ταινία , αλλά καί απο τη συνέντευξη του σκηνοθέτη .

Σπάνια ακούω έναν σκηνοθέτη να μιλάει ανθρώπινη γλώσσα .

Η ταινία :

In my father's den

Καταπληκτικό . Δικό του σενάριο επίσης , και με διευθυντή φωτογραφίας Stuart Dryburgh (The Piano) ...
Και γυρισμένο στη Νέα Ζηλανδία .

Δε γουέη ιτ σουντ μπή .

Ποτέ δεν σκέφτομαι σε βάθος

"Ποτέ δεν σκέφτομαι σε βάθος τι κάνω, γιατί κάτι τέτοιο θα επηρέαζε τη δημιουργικότητά μου."

Τάδε έφη Oscar Chichoni (Αργεντίνος εικονογράφος στο AV) .

Συνετρίβην .
Συνειδητοποίησα οτι στη δουλειά που κάνω (αν λάβουμε υπ' όψην οτι δεν κινούμαι στον avant garde χώρο) , να ενορχηστρώνω δηλαδή , κάνω όλη την ώρα αυτό το λάθος .

Συνέχεια !

Δεν γίνεται αλλιώς όμως .
Αν σκεφτεί κανείς οτι καλούμαι να συμμαζέψω την αυθόρμητη δημιουργικότητα του συνθέτη, δε θα μπορούσα να είμαι κι εγώ αυθόρμητος !
Πρέπει όμως να διατηρώ - συνηδειτά - κάτι απο τον αυθορμητισμό .
Και είναι δύσκολο .

Τώρα που το σκέφτομαι όμως , μάλλον είναι και το πιο ενδιαφέρον στην υπόθεση .
Anyway , περί ορέξεως...

Υδρόγειος , 21 Οκτώβρη 2006

Ο Ντίνος Σαδίκης στη συναυλία που έγινε στην Υδρόγειο (Θεσσαλονίκη) για να μαζευτούν λεφτά για την αποκατάσταση της υγείας του φίλου ηχολήπτη Άλκη Στάγκου .

Ομολογώ οτι δεν περίμενα με τίποτα τόσο κόσμο .

Ούτε κοινό , ούτε και εθελοντές .

Μπράβο .

Δε λέω τίποτα άλλο .

Πι.Ες. Έχω γίνει πορωμένος φάν Σαδίκη !!!

Cyborg

Κατεβαίνοντας σήμερα απο Θεσσαλονίκη για Αθήνα , περνώντας απο τον Όλυμπο στάθηκα και χάζευα το τοπίο .

Ήταν εντελώς μαγικό !
Λιακάδα , με σύννεφα στα ψηλά που ρίχναν χιόνι , το οποίο είχε ήδη ασπρίσει όλες τις κορυφές .

Αφού συγκεντρώθηκα και συνέχισα το δρόμο , πρόσεξα τους γύρω μου που τρέχαν σαν τρελοί (160 και βάλε...) και μου ανάβανε τα φώτα για να πάω στην άκρη , επειδή πήγαινα στη μεσαία λωρίδα με 120 .

Μπήκα σε σκέψεις ...
Όλα αυτά συνέβαιναν δίπλα στο μαγικό αυτό τοπίο , το οποίο δεν έδειχνε να απασχολεί κανέναν .

Γιατί βιάζονται τόσο όλοι ?
Για να πάνε στη δουλειά ? , στην πόλη που δε γουστάρουν ?
Στη γυναίκα (ή τον άντρα) που δε γουστάρουν ?

Μήπως για να σκοτωθούνε , ούτως ώστε να δουλέψει ο νεκροθάφτης - ο μπάτσος - ο δημοσιογράφος , και να πάρει καινούριο αυτοκίνητο ?

Μήπως τα Cyborg ΔΕΝ είναι επιστημονική φαντασία ?

Corpse Bride

Είναι ο κόσμος των νεκρών έγχρωμος ?

Οργιάζει ευχάριστα η φαντασία του Tim Burton .

Κάθε καινούρια ταινία με φανατίζει περισσότερο .

Και βέβαια , το τέλειο ταίρι σ' αυτό το όργιο , ή μάλλον , ο τέλειος συνθέτης για το soundtrack του οργίου είναι - όπως πάντα - ο Danny Elfman .

Υπόδειγμα μοντέρνας τέχνης .

ΑΚΕΦΑΛΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ

Και ενώ στο ένα πλάνο διακρίνεις καθαρά τη λεύκανση της οδοντοστοιχίας του τραγουδιστή , στο επόμενο βλέπεις τους ακέφαλους μουσικούς !
Κανονικά !
Το παρατηρώ 4-5 χρόνια τώρα , και γίνεται όλο και πιο έντονο .

Καθόλου τυχαίο βέβαια ...

Θυμάμαι πριν αρκετά χρόνια , πηγαίναμε σε εκπομπές και πληρωνόμασταν κανονικότατα .
Μεροκάματο .
Παίζαμε βέβαια , δεν κοροϊδεύαμε .

Τώρα κυριαρχούν 2 τάσεις .
Η μια είναι το "θα πάρουμε τα παιδιά του μαγαζιού για το playback" (των σκύλων) , και η άλλη : " θα πάρουμε 3 παιδάκια που θέλουν να φανούν στην τηλεόραση (ακέφαλα όμως)και θα τους δώσουμε και χαρτζηλίκι (100-150 ευρώ , σε 3 μήνες , με κρατήσεις ) .
Η πρώτη περίπτωση φυσικά δεν πληρώνεται , γιατί σου λέει - τόσα λεφτά παίρνει απ' το μαγαζί ...

Κατάντια .
Ώρες ώρες ντρέπομαι που είμαι μουσικός .
Τουλάχιστον διατηρώ το κεφάλι μου (πιστεύω ....) .

Ο Ελληνας κιθαριστας

Ναί ! ήθελα καιρό τώρα να αποθανατίσω τον εξοπλισμό του Έλληνα επαγγελματία (ή wannabe) κιθαρίστα .

Εντελώς αληθινή , χθεσινή φωτογραφία .
5 λεπτάκια πριν αρχίσει το live .

Ο Έλλην

Έχω πεθάνει στα γέλια .

Μπαίνω στο monitor να χαζέψω πρόσφατα κείμενα και να κρίνω χαρακτήρες , και βλέπω πρόσφατο [24/09/06] με τίτλο "φωτογραφίες απο μέροι που πήγα" .
"μέροι" !
Πώς λέμε "μέρη κρίστμας" ?

Δεν είναι όμως αυτό το ξεκαρδιστικό .
Είναι οτι κάνω click , και μοστράρει μπροστά μου το jpg με - τι άλλο ? - , εκκλησία .

Είμαι κακός που τα συνδέω ?

Coltrane

Είδα χθές το Capote .

Η ταινία ήταν αρκετά καλή , και σε συνδυασμό με τη βροχή και το Glenlivet έκανε αυτό που λέμε "σωστό mood"

Όλα καλά , μέχρι που άκουσα το σαξόφωνο του coltrane να παίζει το "easy to remember" σε μια αραχτή σκηνή .
Σοκαρίστηκα !

Λίγο ψηλό (απ' τη μειωμένη αίσθηση τονικότητας λόγω μαστούρας) , αλλά καθόλου ενοχλητικό , να ξεχειλίζει μουσικότητα .
Ούτε τεχνική , ούτε αυτοσυγκράτηση , ούτε λογική .
Μουσική !

Για να μη μιλήσω για τη μπάντα ... ή την ηχογράφηση ...

Νομίζω πως τίποτα δε θα ξεπεράσει αυτή την αίσθηση που μου αφήνει ο Coltrane .

όταν κοιτάς απο ψηλά...

Πεθαίνω για αυτήν την αίσθηση , όταν φεύγεις απο κάπου που πέρασες μια περίοδο της ζωής - των διακοπών - της βδομάδας - της μέρας - γουατέβερ , και βλέπεις αποστασιοποιημένα τα πράγματα ...
Η πλάκα βέβαια , είναι πως νοιώθεις οτι είναι αποστασιοποιημένα όλα , αλλά δεν είναι , μόνο ο χώρος είναι .
Ή μήπως είναι και τα άλλα ?

Ο χώρος πάει πακέτο με τις εμπειρίες ?
Οι εμπειρίες πάνε πακέτο με το χρόνο ?
Επηρεάζει ο χώρος τον χρόνο ?

Αστυπάλαια

Αστυπάλαια

• απο τα μέρη που υπάρχει ακόμα ενα άρωμα κανονικής νησιώτικης ζωής .
• απο τα λίγα φεστιβάλ κανονικής μουσικής , και το μόνο που οργανώνεται απο μουσικό !
• απο τα λίγα νησιά που οι φάτσες (των τουριστών) μοιάζουν συμπαθητικές .

• ή μου φαίνεται ?

• ή θα εξαφανιστεί η οριτζινίλα μόλις προσθέσουν καλά πλοία , ή επιπλέον δρομολόγια αεροπλάνων ?

η σαλονίκη και το chicken

Κανονικά θα έπρεπε να με πληρώσουν αυτοί οι γυαλισμένοι τύποι του κρύου μεν αλλά όμορφου μαγαζιού με την ωραιότερη θέα ...

(όπως είπε και η ελένη της παρέας μας το βράδυ που ξαναπήγαμε - chicken bar ! )

depeche mode

DM

τι να πώ ?

να είμαι περήφανος που τους άκουγα απο την early εφηβεία μου ?

είμαι σπίτσλες !
Δε με πείραξε ούτε ο ποδαρόδρομος , ούτε τα λεφτά , ούτε τίποτα .

το μόνο που σκέφτομαι είναι οτι θα χάσω τον prince (&*^&%....)

παράθυρο

Είναι το μόνιτορ παράθυρο ?

- μη μου πεις οτι δεν το'χεις νοιώσει !

Είναι η μουσική παράθυρο ?
- η μουσική δημιουργία μάλλον .

Και τα δυό μαζί είναι ενα μεγάλο παράθυρο ,
ή ενα παράθυρο με ευρυγώνιο για τζάμι .

Lloyd Cole

Απο τα eighties είχα μεγάλη αγάπη για τον Lloyd .

Όταν είδα οτι έπαιζε (τυχαία) στο Βερολίνο τις μέρες που θα ήμουν εκεί έπαθα ενα ντουβρουτζά !

Στο Quasimodo , απο τα σπουδαιότερα jazz club της Ευρώπης .
Στο ίδιο πατάρι που παίξαμε και με το Μάλαμα το 2001 .

Τι να πω ... Με μια κιθάρα (κυριολεκτικά) μας άφησε άφωνους , αλλά και μας γνώρισε και 2 νέους τραγουδοποιούς , εκ των οποίων ο ένας μας άφησε με το στόμα ανοιχτό !
Dirk Darmstaedter . www.dirkdarmstaedter.com

Στη φωτογραφία ο Lloyd ...

Βερολινο

Βερολίνο !

Είχα πάει το 2001 για δουλειά (με το Μάλαμα) , και δεν πρόλαβα να καταλάβω περι τίνος πρόκειται . Μου άφησε όμως μια γεύση , την οποία ήθελα να ξαναγευτώ , εκτενέστερα .

Ατμόσφαιρα , minimal , κρύο , τρομερό φαγητό , τρομερά bar , εναλλακτική αγορά , εναλλακτικοί άνθρωποι .

Zuper !

πυροβολισμός

μόλις άκουσα απο την πίσω πλευρά του σπιτιού πυροβολισμό , ακολουθούμενο απο κραυγή σκύλου ...

Το τραινο και το firmware

Εμμμ , πήρα το intercity μετά απο 4-5 χρόνια για να πάω Θεσσαλονίκη .

1η θέση , πανάκριβο (βρίσκω) εισιτήριο , αλλά ίδια κατάσταση με αυτήν που θυμόμουν .

Τα καθίσματα θα πρέπει να μην είχαν καθαριστεί ποτέ !
Δεν εξηγείται αλλιώς , πως ενα τραίνο 7-8 ετών έχει ΤΟΣΗ βρώμα πάνω του ...
τρομερό !

Ευτυχώς που οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας δεν έχουν εγκαταστήσει σε όλα τα βουνά της χώρας κεραίες , γιατί -αν είχαν- όλοι , ή τέλος πάντων το 90% των επιβατών , θα μιλούσαν καθόλη τη διάρκεια του ταξιδιού .

Πρέπει μάλλον να βγεί ενας καινούριος ορισμός (ή μήπως υπάρχει ήδη?) όπως το "open firmware" για τους humans .
"brainwash open" ας πούμε ...
Είναι σίγουρο οτι οι έλληνες είναι συμβατοί με αυτό .